برای انتخاب واحد بهتر است پیشنهادات زیر را مد نظر قرار دهید:

• اگر می خواهید در چهار سال تحصیلات خود را با موفقیت تمام کنید و به مشکل نخورید، بهتر است برنامه ریزی درسی خود را طوری انجام دهید که هر ترم تعداد واحد تقریبا یکسانی داشته باشید. پیشنهاد می شود هر ترم ۱۷ یا ۱۸ واحد داشته باشید و طبق چارت پیشنهادی پیش بروید.
• سعی کنید به پیشنیازی/همنیازی ها توجه کنید و این که حرکت در شاخه های متوالی درس ها را چطور پیش رفته اید و چقدر از هر شاخه باقی مانده است. انتخاب واحد طبق چارت پیشنهادی بسیار مفید است، هرچند دانشجویان در انتخاب واحدهای هر ترم کاملا مختار هستند.
• ترکیب مناسبی از درس ها را برای هر ترم انتخاب کنید. انتخاب یک درس عمومی و یک درس آزمایشگاهی/کارگاهی/عملی در هر ترم توصیه می شود.
• برداشتن ۲۰ واحد در یک ترم جالب نیست. به ویژه اگر معدل ترم قبل شما کمتر از ۱۵ بوده یا نتوانسته اید یکی از درس های اصلی یا تخصصی را در ترم پیش با موفقیت بگذرانید. یک قانون سرانگشتی برای همه دانشجویان این است که به اندازه معدل ترم پیش خود، برای ترم بعد واحد انتخاب کنید، نهایتا ۲ واحد بیشتر. مثلا اگر معدل دانشجویی در ترم گذشته ۱۵ است، بهتر است بین ۱۵ تا ۱۷ واحد انتخاب کند.
• در زمان انتخاب واحد، به زمان برگزاری امتحان پایان ترم نیز توجه کنید که ترجیحا در یک روز تداخل نداشته باشد.
• برنامه ریزی نهایی خود را برای انتخاب واحد به روز های حذف و اضافه موکول نکنید.
• دانشجویانی که درس «پروژه» را بر می دارند، در آن ترم کمتر از ۱۵-۱۶ واحد (با احتساب پروژه) داشته باشند تا بتوانند وقت کافی روی پروژه بگذارند.
• برداشتن پروژه و موکول کردن انجام آن به ترم های آینده اصلا پیشنهاد نمی شود.
• استفاده از تجربه سایر دانشجویان برای انتخاب واحد بسیار خوب است. اما سعی کنید تجربه های آنان را گزیده چینی کنید و از دانشجویانی که در آن درس موفق بوده اند، روش های موفقیت را بپرسید.
• پیشنهاد اساتید برای انتخاب واحد را به پیشنهاد دوستان تان اولویت دهید (نه لزوما تقلید کورکورانه). زاویه نگاه اساتید به موضوع را کمتر می توانید در بین دانشجویان پیدا کنید، بنابراین آن را مغتنم بدانید.